Neen, een nieuwe productiehal bouwen behoort allerminst tot de dagelijkse routine bij de Colruyt Group. Toch is ze hard nodig om de productielijnen steeds efficiënter en vlotter te laten lopen. Eerst de ruime afspraken vastleggen en daarna focussen op de kleinste details. Voor Tom Libbrecht, business process engineer en projectleider, Pierre Kinif, Business process analyst en Ludo Vastesaeger, ook business process engineer en projectleider is de bouw van een nieuwe 'charcuterie en slicing' afdeling een ongekend avontuur dat ze graag vertellen. Al bleek het samenleggen van alle puzzelstukjes verre van eenvoudig, toch was dit een enorme kans om de huidige productieprocessen te herbekijken. Pierre Kinif, verantwoordelijke voor de proces analyse, heeft zelf alle productielijnen uitgetekend. Hij was blij dat hij daar kon aan beginnen. Zeker omdat het antwoord op de vraag “Waar ga je de nieuwe hal zetten? In Halle?” Liefst drie jaar op zich liet wachten.
Cruciaal examen
Eer die belangrijke beslissing was genomen, mochten ook externe specialisten hun licht op de plannen laten schijnen. Alle bewegingen op de productielijnen evalueren bleek een bijzonder zwaar en cruciaal examen. Lieselotte Geerts van Food Factory of the Future nam het voortouw. “Samen met Bart Verlinden van Sirris bekeken we de uitgetekende productie flows. Hij bevestigde dat de plannen zeer goed zijn opgesteld. Inhoudelijk hebben we geen toevoegingen gedaan, maar zo’n externe bevestiging is zeker een flinke stap vooruit in het project.“
Pierre getuigt over de opluchting bij de projectleiders: de inspanningen die hij met zijn collega’s al had geleverd bleken niet tevergeefs. “Samen met Sirris hebben wij werkelijk alles in vraag gesteld. Net zo goed hadden ze ontdekt dat er iets fundamenteel mis was en moesten we helemaal opnieuw beginnen. Toch best wel spannend zo’n samenwerking met Food Factory of the Future.”
Ook als de grote lijnen vastliggen en de focus naar specifieke processen gaat, is de kennis van Food Factory of the Future bijzonder nuttig. Zo bekeek Tom Libbrecht heel grondig de desinfectie van charcuterie in bulk. Reden: Colruyt Group Fine Food Meat verwerkt ook charcuterie die in grote hoeveelheden van andere bedrijven binnenkomt. Kruisbesmetting is dan een reëel gevaar. In de nieuwe hal zal er een verplichting gelden om mensen en producten te desinfecteren. Anders raken ze niet door het sas. Dat is eigenlijk een project dat min of meer op zichzelf staat. Dankzij Food Factory of the Future kreeg ik meteen zicht op de technologieën van vandaag en morgen. Ook over de wetgeving, zoals bijvoorbeeld het gebruik van UV-straling over 5 jaar, krijgen we nuttige informatie. In Duitsland is dat vandaag al verboden, bij ons mag het voorlopig nog wel. Waar evolueren we naar in de nabije toekomst? Je vindt al die nuttige info terug in de fact sheets van Food Factory of the Future.”
Human Centered
Bijkomende uitdaging: van bij het begin iedereen betrekken bij de veranderingen. Een serieuze investering tijdens het proces, weet Ludo Vastesaeger. “Maar op het einde van de rit is de weerstand tegen de veranderingen flink lager. Via werkgroepen brengen we informatie tot bij de medewerkers. Maar we stellen hen ook vragen als: wat vind je aan je werk heel vervelend? Waar in het werkproces loopt het meestal mank? Dan bekijken we samen eerst het ideale proces, los van de vraag of we die ideale situatie ooit kunnen realiseren. Niet altijd even makkelijk vermits het vaak gaat over zaken die je moeilijk zomaar kan voorstellen of visualiseren. Ik besef dat we ons daar kwetsbaar mee opstellen. Zeker als we hun suggesties uiteindelijk niet gebruiken, stoppen we veel tijd in extra informatie. Bij blijvende twijfel bouwen we een proefperiode in die we dan nadien evalueren. We blijven steeds open en eerlijk: bij elke vernieuwing horen onvermijdelijk kinderziektes.”
De vernieuwing is eind mei 2016 een feit. Dan moet de nieuwe productiehal bouwtechnisch klaar zijn en volgt een grote verhuis van ongeveer drie maanden. Ondertussen blijven de productielijnen operationeel. Pierre Kinif schat dat de nieuwe fabriek in het najaar van 2016 operationeel is. Een moment waar hij nu al naar uitkijkt. “Pas bij de derde presentatie van mijn plannen wist ik: het gaat de goede richting uit. De opstelling in de fabriek en de vooropgestelde vierkante meters pasten in elkaar. Een geweldige opluchting! Het was allemaal nog lang niet definitief, maar de grote lijnen lagen dan wel vast. De eerste keer liep ik op een 'njet' en heb ik heel hard gevloekt. Je mag het natuurlijk zo niet zien, maar emotioneel voelde dat toch een beetje aan als een nederlaag.”
Ludo Vastesaeger leeft al even intens mee en beschouwt het project als een ervaring die hij misschien nooit meer in zijn loopbaan zal beleven. Soms lag het geluk op een verrassend plekje. “Ergernissen wegwerken over afvoerputjes bijvoorbeeld: zoiets samen bekijken met de verschillende werkgroepen, geeft echt wel voldoening. Ook de blije gezichten bij de mededeling we gaan eindelijk groter zitten, vergeet ik nooit. En ik verheug me nu al op het najaar van 2016 als alles gaat draaien!”
Tom Libbrecht beleefde dan weer een bijzonder intens moment bij de verbetering van de verschillende wasstappen. “Wij hebben vandaag voor zowat alles een aparte wasmachine: voor rookstokken, -karren, patékommen,… Totaal inefficiënt omdat het veel dubbele handelingen vereist. Rookstokken op de karren laten liggen en ze samen wassen, is al een vooruitgang. De spekhaken vervolgens over de rookstokken schuiven, op de kar leggen en ze allemaal samen wassen, is uiteraard nog beter. Echt een enorme besparing. De dag dat ik een leverancier vond die hiervoor één machine kon leveren, in plaats van drie… dat was feest!”