Het Steunpunt Hoeveproducten onderzocht, in samenwerking met het Boerenbond en KAHO Sint-Niklaas, de kostenstructuur en rendabiliteit van hoevezuivelproducten. 10% van de Oost-Vlaamse zuivelverwerkers werden bevraagd over onder andere gespendeerde arbeidsuren per activiteit, over investeringen in toestellen, de inrichting van verwerkings- en winkelruimten en promotieactiviteiten.
De verwerking en verkoop van hoevezuivelproducten is voor melkveebedrijven vaak de ideale manier om aan verbreding te doen. Toch is hoevezuivel een heel arbeidsintensieve verbredingsvorm in de melkveehouderij. De resultaten van de enquête wijzen op grote verschillen tussen de zuivelproducten. Bepaalde producten zoals rijstpap blijken op de meeste bedrijven rendabel te zijn, andere producten zoals karnemelk blijken duidelijk minder tot zelfs niet rendabel te zijn.
Hoevezuivel vergt gemiddeld 2000 extra arbeidsuren per jaar, goed voor een extra voltijdse arbeidskracht per week. In het hoogseizoen ligt deze arbeidsnood zelfs nog hoger. De meeste arbeidsuren worden gespendeerd in de winkel of verbruikszaal (49% in hoogseizoen) en bij de bereiding van de zuivelproducten (47% in hoogseizoen). 4% van de uren worden gespendeerd aan administratie. De arbeidsuren besteed aan promotie zijn heel laag.
Het aandeel van investeringen in machines en toestellen in de totale kostprijs blijkt verwaarloosbaar te zijn. Kosten verbonden aan investeringen in lokalen en bereidingskosten blijken veel zwaarder te wegen. Het aandeel uren besteed aan kleine onderhoudswerken, varieert het meest tussen de verschillende producten en bedrijven.
Bedrijven die hun hoevezuivelactiviteit professioneel aanpakken en weten waar ze mee bezig zijn halen een duidelijke meerwaarde uit de verbredingsactiviteit. Een goede ondernemerszin is hierbij bijzonder belangrijk!
Bron: KVLV-Agra, Steunpunt Hoeveproducten