Opwarming met microgolven is één van de technieken om levensmiddelen op een snelle manier te verhitten. In termen van gebruiksvriendelijkheid is er veel aandacht voor het toepassen van deze techniek op verpakte levensmiddelen. Hiertoe wordt gebruik gemaakt van microgolfbestendige verpakkingen (zoals PP, PET). Dergelijke verpakkingen moeten uiteraard aan de desbetreffende migratiewetgeving voldoen. Toch zijn er volgens een recent verschenen overzichtsartikel nog een aantal aspecten die grondiger moeten bekeken worden.
Zo is er volgens de auteurs meer onderzoek nodig omtrent het meermalig gebruik van eenzelfde plastic verpakking in de microgolfoven (vb. een plastic schaal voor huishoudelijk gebruik). Er dient hierbij niet alleen rekening te worden gehouden met het type levensmiddel die hiermee worden verwarmd, maar ook met de condities die de consument oplegt (vb. te lange of te hevige opwarmingstrajecten). Dit kan ertoe leiden dat meer afbraakproducten worden gevormd in de verpakking met mogelijke migratie naar het levensmiddel toe. Een van deze producten die in studies vaak terugkeert is benzeen, een afbraakproduct van t-butyl perbenzoaat dat gebruikt wordt als polymerisatie-initiator bij voornamelijk polyesters. Er bestaat geen specifieke migratielimiet in Europese wetgeving voor benzeen, daar dit initieel niet in het verpakkingsmateriaal mag voorkomen. Naast benzeen worden in wetenschappelijke studies ook afbraakproducten van enkele weekmakers vermeld. Bij verpakkingen voor meermalig gebruik dient hier ook vermeld te worden dat deze dikwijls in de vaatwasser terechtkomen. Dit geeft blootstelling aan hogere temperaturen, gecombineerd met alkalische pH, wat de migratie nog kan bevorderen.
Ook bij verpakkingen voor eenmalig gebruik is nog onderzoek nodig naar de vorming van afbraakproducten tijdens opwarming in microgolf én andere behandelingen (vb. hoge druk, bestraling, koud plasma behandeling,…). In het geval van opwarming via microgolven kan verwacht worden dat niet alle consumenten de richtlijnen naar instellingen van de microgolf, beschreven op de verpakking, volledig volgen met mogelijke oververhitting van het materiaal tot gevolg.
Verder bleek uit het overzichtsartikel dat het zeer moeilijk is om individuele studies met elkaar te vergelijken, daar er zodanig veel verschillende parameters zijn die het effect van microgolven beïnvloeden: tijd, materiaal, type en concentratie additieven, type levensmiddel,… Naar nieuwe types verpakkingsmaterialen wordt vermeld dat het effect van microgolven op biogebaseerde verpakkingsmaterialen (vb. zetmeel, hitteresistente PLA) ook dient onderzocht te worden, alsook op verpakkingen met actieve (vb. zuurstofabsorber) of intelligente (vb. tijd-temperatuursindicator) componenten erin.
Bronnen
- Guillard, V., Mauricio-Iglesias, M., Gontard, N. 2010. Effect of novel food processing methods on packaging: structure, composition, and migration properties. Critical Reviews in Food Science and Nutrition, 50, 969-988.
- Pack4Food (www.pack4food.be)