De algemene trend dat een consument in tijden van crisis teruggrijpt naar zekerheden en zaken waarmee hij vertrouwd is gaat ook op voor smaken. Vanille, chocolade en caramel zijn dus weer volop in de mode. Maar er is wel een evolutie geweest, de consument verwacht tegenwoordig een aroma met wat diepgang. ‘Gewoon’ vanille volstaat niet meer en wordt ‘natuurlijke vanille uit Madagascar’ of ‘vanille met honing’, melkchocolade maakt plaats voor donkere originechocolade en caramel wordt bijvoorbeeld ‘caramel beurre salée’ (‘fleur de sel’). Het klinkt niet alleen beter, de hogere complexiteit van het aroma zorgt voor meer finesse en komt natuurlijker over. En dit past dan weer in de trend van ‘natuurlijk’ en ‘traditioneel’, dat door de consument gewoonlijk met ‘gezond’ wordt geassocieerd.
Gezondheid is namelijk voor de consument nog steeds een belangrijk punt, waardoor de aandacht nog steeds op de ‘superfruits’ en andere ‘superingrediënten’ zoals groene thee gevestigd ligt. De nieuwste telg onder de exotische superfruits is de cupaçu, een plant gerelateerd aan de cacao uit de Amazone, die blijkbaar barst van de vitamines, antioxidanten en essentiële vetzuren. Maar de titel van superfruit is niet langer weggelegd voor exotische producten zoals de cupaçu, açai en goji. Intussen blijken heel wat schijnbaar gewone producten ook over geheime krachten te beschikken. Zo ook chocolade, honing, aardbei of bosbes, en in de hartige sector is look herontdekt als gezonde smaakmaker.
Exotische smaken zijn echter nog steeds populair. En doordat de consument intussen vrij goed vertrouwd is met heel wat exotische producten kunnen ze tegenwoordig samen gebruikt worden met de meer lokale producten. Dit fenomeen heeft reeds enkele verassingen meegebracht.
Dankzij het succes van de Noord-Afrikaanse keuken en de introductie van hummus in de Westerse contreien is de kikkererwt uitgegroeid tot een nieuw basisingrediënt. Maar nu is ze terug te vinden in combinatie met tuinkruiden of zongedroogde tomaten. Daarnaast is ook de zoete aardappel in korte tijd erg populair geworden als basisproduct, zowel voor in soep als wokgerechten, gegrild of als puree.
In de zoete sector zijn ook een aantal nieuwkomers overgewaaid uit Noord-Afrika. Oranjebloesemwater, rozewater en jasmijn zijn veelbelovende producten voor de bakkerijsector en voor het gebruik in dranken. Eveneens zijn etnische specerijen die voornamelijk gebruikt worden in hartige gerechten, zoals kardemom, koriander, gember of kurkuma (geelwortel) nu ook populair in zoete toepassingen. Met als extra dat sommige van die specerijen ook functionele eigenschappen bezitten.
Het concept van het combineren van zoet met hartig wordt trouwens ook steeds meer gebruikt. Bekend uit de Aziatische en Afrikaanse keuken, en gedurende lange tijd relatief beperkt in de Westerse landen wordt dit principe nu ook volop toegepast met de eigen producten. Zo wordt kip geserveerd met chocoladesaus, en omgekeerd, worden chocolaatjes gecombineerd met tuinkruiden, allerlei specerijen of zelfs spek.
De kern van dit alles is combineren. Basiselementen in combinatie met iets pittig, zoet met hartig en exotisch met producten van eigen bodem. En als die producten dan nog eens functionele eigenschappen bezitten, dan is dat het ultieme succesrecept voor 2010 - zolang het lekker is tenminste.
Bronnen
- Flavor trends 2010: Make mine plain. www.foodprocessing.com, 08/01/2010.
- Flavor trends for 2010 blend the exotic and the familiar. The Independent, 20/11/2009.
- 2010 Top 10 flavor trends by category. www.foodproductdesign.com, 15/01/2010.