Wat valt in de smaak bij ouderen?

De vergrijzing slaat toe, en de consumenten van onze voedingswaren worden dus steeds ouder. Hoe kan de ouder wordende bevolking gestimuleerd worden om onze producten te blijven kopen? Waar hechten ze belang aan en wat vinden ze eigenlijk lekker?

Welke factoren zijn belangrijk om de levenskwaliteit van ouderen op peil te houden? Dit was de hamvraag in het onderzoek dat Annelies Verhaeghe van InSites Consulting stelde, en onderzocht aan de hand van een analyse van user-generated content op het World wide web. Met andere woorden, door analyse van wat wordt geschreven in weblogs, forums en sociale netwerksites. Steeds meer gepensioneerden maken namelijk gebruik van het internet om over bepaalde topics te discussiëren, zich te informeren of hun interesses te delen. Deze informatie geeft dan ook een relatief goed beeld van waarmee deze bevolkingsgroep bezig is.

Hun voedselkeuze was één van de onderzochte topics. Dit aspect blijkt voor hen gemengde gevoelens naar boven te brengen. Voor de babyboom generatie betekent eten voornamelijk genieten, maar om gezondheidsredenen zoals diabetes en hartproblemen worden zij steeds meer beperkt in hun keuze.

De generatie zeventigplussers daarentegen moet erg gestimuleerd worden om te eten. Hun zintuigen, waaronder ook smaak en reukzin gaan erop achteruit en problemen met kauwen en slikken maakt het voor hen moeilijker om nog van eten te kunnen genieten. Wat voor deze generatie belangrijk is, is dat zij omringd worden door vertrouwde zaken en vaste waarden. Daarom verkiezen deze ouderen producten die zij kennen, maar ook producten die zij herkennen vanuit hun jeugdjaren, ook als ze inmiddels al lang uit de rekken verdwenen zijn.

Uit deze bevindingen kunnen een aantal aanbevelingen geformuleerd worden om de interesse van de iets oudere bevolking vast te houden. Dit betekent trouwens niet dat de producten niet langer aantrekkelijk kunnen zijn voor jongere bevolkingsgroepen, beide zijn immers perfect te combineren. Het gezondheidsaspect is een eerste belangrijke factor. En niet alleen zouden producten zelf diabetes- en hartvriendelijker kunnen zijn, ook de labelling moet duidelijk zichtbaar en makkelijk te interpreteren zijn. Zodat de consument ook met een verminderd zichtvermogen in een oogopslag kan bepalen waar hij aan toe is.

Aan de smaak kan ook hier en daar gesleuteld worden om ze aantrekkelijker te maken voor de iets oudere consument. Door hun verminderde smaak- en geurzin verkiezen zij vaak zoetere en sterker gekruide maaltijden. Daarbij is het ook belangrijk dat deze smaken en geuren voor hen herkenbaar zijn. Producten waarvan ze op voorhand de smaak kunnen inschatten zijn toegankelijker dan nieuwe, onbekende smaken. En vergeet niet dat er ook goed gebruik kan gemaakt worden van het retro-effect. ‘Vergeten eten’ is niet alleen bij jonge mensen populair omdat het voor hen een nieuwe smaak is, voor ouderen is het net een nostalgische terugblik op hun jeugdjaren.

Ook de presentatie van het eten is belangrijk. Mensen eten voor een deel met hun ogen, en dat deel wordt belangrijker wanneer smaak- en geurzin verminderen. Het loont dus de moeite om meer aandacht te besteden aan het uiterlijk van het product, zowel op gebied van verpakking als van het product zelf, wanneer het uit de verpakking wordt gehaald. Voor bereide maaltijden is ook de manier waarop het op het bord kan gepresenteerd worden belangrijk.

Bron

And they lived happily ever after – Analysing user-generated content on social media to increase the elderly’s quality-of-life. Verhaeghe Annelies, InSites Consulting Research Report, 2009.