3D Printing voor voeding in de lift

En dat mag je vrij letterlijk nemen. Printen we binnenkort onze eigen pizza’s en hamburgers?

Verleden

Een prototype van de printer werd vorig jaar gebruikt om chocolade op een koekje te krijgen. Intussen zijn de eerste modellen op de markt, al zijn deze eerder primitief: het gaat van het maken taartversieringen tot een scan van je eigen gezicht in chocolade.


Bron: Shibuya’s FabCafe (Japan)

Heden

Maar de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA ziet het veel ruimer dan dat. NASA heeft een beurs van 125.000 dollar toegekend aan onderzoeksgroep SMRC voor het fabriceren van een 3D-printer die verschillende soorten voedsel kan afdrukken.

De 3D-printer gebruikt cartridges, zoals elke gewone printer, die allerlei basisingrediënten in poedervorm bevatten (suiker, koolhydraten, eiwitten). Op de printerkop worden deze poeders gemengd met water en olie volgens een digitaal recept. Door deze basisingrediënten in verschillende combinaties toe te voegen, moet via 3D printing in principe een verscheidenheid aan gerechten kunnen bereid worden. De droge poeders zijn zo’n 30 jaar houdbaar, waardoor de 3D-voedsel printer zou kunnen ingeschakeld worden voor langere ruimtereizen, bvb naar Mars.


SMRC (Systems and Materials Research Corporation) is de onderzoeksgroep die belast is met dit NASA onderzoek. Hiertoe zullen ze geavanceerde 3D printing technologie combineren met inktjet technologie. Via de 3D printer worden de macronutriënten (vet, eiwit, zetmeel) aangebracht evenals structuur en textuur, terwijl de inktjet technologie instaat voor de micronutriënten, smaak en geur van het product.


Een eerste proefproject wordt alvast het bereiden van een pizza. Het deeg wordt geprint en intussen gebakken en daarop wordt een mengsel van tomatenpoeder, water en olijfolie gespoten. De toplaag bestaat uit eiwitten. Dit heeft als voordeel dat telkens maar 1 ingrediënt tegelijk moet geprint worden. Hiervoor kan men het prototype van de chocoladeprinter gebruiken.


Schema van de 3D voedselprinter - Bron: SMRC

Toekomst

Aan 3D printing zijn ook een aantal duurzaamheidsaspecten verbonden die in zijn voordeel pleiten. Zo kan men eender welke eiwitbron gebruiken – onder meer uit algen, gras, lupinezaad en insecten. 3D printing kan op die manier een revolutie betekenen op het gebied van eiwittransitie. Daarnaast worden er geen ingrediënten verspild via het toestel, zodat ook aan de problematiek van voedselverspilling tegemoet wordt gekomen.

Een ander voordeel van het 3D-printen van voedsel is dat software voeding volledig kan afstemmen op de leeftijd, geslacht en medische aandoeningen van de specifieke consument. Voeding voor specifieke doelgroepen kan op deze manier dus een zeer persoonlijke en verregaande inkleuring krijgen.


Prototype van een 3D voedselprinter - Bron: www.neoweb.nl

Bronnen