De Robinsontest is een sensorische test, die kan gebruikt worden om de organoleptische eigenschappen van verpakkingsmaterialen te evalueren. Men maakt het onderscheid tussen een klassieke geurtest en een sensorische test waarbij een mogelijke smaakafwijking (taint) wordt opgespoord. Dergelijke testen kunnen uitgevoerd worden, zowel bij kwaliteitscontrole in verpakkingsbedrijven, als bij ingangscontrole in voedingsbedrijven.
Voor verpakkingen, welke direct of indirect in contact komen met voedingsmiddelen, bestaan er naast een algemene ISO-norm voor verpakkingsmaterialen, tevens Europese normen voor sensorische analyse van gecoate en/of bedrukte papier- en kartonverpakkingen.
Bij de klassieke geurtest wordt het testmateriaal in een gesloten recipiënt gedurende 24 uren bij kamertemperatuur bewaard. Onder gestandaardiseerde testcondities scoort een geselecteerd en getraind smaakpanel naderhand de geurintensiteit van het testmateriaal op een schaal van 0 tot 4.
De tweede zintuiglijke analyse omvat een evaluatie van een mogelijke smaakafwijking in een testsimulant. Hierbij wordt het verpakkingsmateriaal samen met een testsimulant gedurende 48 uren in een gesloten recipiënt bewaard. Afhankelijk van de aard van het te verpakken voedingsmiddel worden verschillende testsimulanten gebruikt (b.v. melkchocolade voor vetrijke voedingsmiddelen). De testsimulant wordt naderhand door een geselecteerd en getraind smaakpanel sensorisch vergeleken met een controleproduct van dezelfde oorsprong. Via een triangel- of driehoekstest wordt bepaald of er een significant sensorisch verschil bestaat tussen de testsimulant en het controleproduct. Indien een panellid het verschillend staal correct aanduidt, wordt bij een uitgebreide triangeltest tevens gevraagd om de intensiteit van de smaakafwijking (taint) op een schaal van 0 tot 4 te beoordelen. In het geval diverse verpakkingsmaterialen sensorisch ten opzichte van elkaar worden vergeleken, wordt een vergelijkende sensorische test uitgevoerd met een controleproduct als referentie en de bemonsterde testsimulanten als teststalen.
Om meer inzicht te krijgen in de moleculaire basis van de geureigenschappen van de verpakkingsmaterialen kan gaschromatografie-massaspectrometrische profilering (GC-MS profilering) van de materialen worden toegepast. Hierbij worden geurkrachtige, vluchtige componenten geïdentificeerd. Doorgaans wordt een goede overeenkomst vastgesteld tussen de resultaten van de Robinsontest en de GC-MS profilering. Door inzicht te krijgen in de chemische achtergrond van de vluchtige componenten kan teruggekoppeld worden om de geur van verpakkingsmaterialen te verbeteren.
Meer info
- Laboratorium voor Aromaonderzoek, KaHo Sint-Lieven
- SENSTECH (Vlaams Adviescentrum voor Sensoriek van Voedingsmiddelen en Contactmaterialen)
Bronnen
- ISO-norm 13302:2003: Sensory analysis - Methods for assessing modifications to the flavour of foodstuffs due to packaging
- Europese norm EN 1230-1:2001: Papier en karton dat in contact komt met voedingsmiddelen - Zintuiglijke analyse - Deel 1: Geur
- Europese norm EN 1230-2:2001: Papier en karton dat in contact komt met voedingsmiddelen - Zintuiglijke analyse - Deel 2: Bijsmaak
- Publicatie International Office of Cocoa, Chocolate and Sugar Confectionery (IOCCC): Transfer of packaging odours to cocoa and chocolate products (L. Robinson; 12/1964, aangepast in 1998 door F. Chastellain)
