Capsaicin en effect op groei vetcellen

De chemische component capsaicin is de component die in rode peper verantwoordelijk is voor de pikante smaak. Uit recent onderzoek blijkt dat capsaicin de groei van vetcellen tegen gaat.

Capsaicinoïden zijn secundaire metabolieten van chili pepers (genus Capsicum). Er bestaan verschillende capsaicinoïden, waarvan capsaicin en dihydrocapsaicin de grootste impact hebben op smaak en zenuwen. Deze componenten veroorzaken een gevoel van branden in elk weefsel waarmee ze in contact kompen. Zuivere capsaicin is een hydrofobe, kleurloze en geurloze component. Doordat capsaicin hydrofoob is, heeft het weinig zin om water te drinken om het brandend effect weg te nemen, maar dient juist een vette substantie ingenomen te worden.

Capsaicin (8-methyl-N-vanillyl-6-nonenamide)

Uit onderzoek blijkt dat capsaicin de groei in aantal van 3T3-L1 cellen (pre-vetcellen) tegengaat alsook apoptosis (geprogrammeerde celdood) induceert. Hiertoe werden de 3T3-L1 cellen van muizen blootgesteld aan een dosis van 0 tot 250 µM oplossing capsaicin en werden deze voor 24, 48 en 72 uur geïncubeerd. De groei van de celpopulatie werd tegengegaan en dit zowel evenredig met de dosis capsaicin als met de incubatietijd.

De inname van capsaicin via het typisch Indische of Thaise dieet bedraagt ongeveer 128 microgram per kg lichaamsgewicht. De hoeveelheid capsaicin die dan in de maagsappen (1-3 liter) voorkomt bedraagt 8-25 µM voor een volwassen man van 60 kg. De data uit dit onderzoek tonen aan dat capsaicin efficiënt de apoptosis induceert en de adipogenesis inhibeert bij een concentratie capsaicin onder de 50 µM.

Effecten van capsaicin die in de wetenschappelijke literatuur terug te vinden zijn:

  • verminderen van energie-inname
  • verminderen van het vetweefsel gewicht
  • verminderen van het gehalte triacylglycerolen in serum door een toegenomen energiemetabolisme
  • inhibitie van de groei van kwaadaardige cellen
  • inductie van apoptosis in getransformeerde cellen

Bron: Journal of Agricultural and Food Chemistry, 55, 1730-1736