Toon alle artikels

Binnenkort verpakkingsfolies uit biomaterialen?

Gepubliceerd op 06 december 2007

Bemis, een fabricant van flexibele folies associeert zich met Plantic een leverancier van plastics uit hernieuwbare grondstoffen.

Binnenkort verpakkingsfolies uit Plantic-materialen? Respectievelijk gespecialiseerd in flexibele folies en in biopolymeren, hebben Bemis en Plantic besloten hun krachten te bundelen om een reeks flexibele verpakkingen te maken op basis van hernieuwbare landbouwproducten.

Henry Theisen, de president van Bemis verklaart: “Wij denken onze producten meer in overeenstemming te brengen met de milieuvereisten door samen te werken met Plantic.” De twee bedrijven plannen de productie van nieuwe verpakkingsfolies, die zo veel als mogelijk uit biomaterialen zullen bestaan.

Plantic, een firma van Australische afkomst is bekend geworden door het bioplastics imago van zijn materialen waarvan, na zoals bijvoorbeeld maiszetmeel te mengen met andere organische materialen, de voornaamste eigenschap is dat ze onmiddellijk oplossen in contact met water.

Een aantal biomaterialen worden geproduceerd door de verwerking van zetmeel en vertrekkende van verschillende plantaardige materialen, zoals mais, aardappelen, rijst, suikerbieten en derivaten. Deze materialen zijn duurzaam omdat hiervoor geen eindige bronnen (olie) worden aangeboord. Daarnaast bestaan er ook synthetische polyesters die composteerbaar of wateroplosbaar zijn.

In een publicatie van OVAM: Dossier PLA en andere Bioplastics (www.ovam.be) worden de verschillende biomaterialen in 4 groepen verdeeld.

  1. natuurlijke polymeren of biopolymeren, die direct uit biomassa worden gewonnen zoals hout, maïs, tarwe, rijst en aardappelen. Voorbeelden zijn zetmeel en cellulose. Zetmeel kan uit diverse landbouwproducten worden gewonnen en is te modificeren zodat biopolymeren van deze grondstof in bestaande apparatuur tot kunststoffen kunnen worden verwerkt.

  2. biopolymeren die worden gevormd door chemische synthese, daarbij wordt uitgegaan van monomeren die verkregen zijn uit agrogrondstoffen. Ze worden ook wel biopolyesters genoemd, omdat ze veel eigenschappen gemeen hebben met gewone polyesters. De belangrijkste groep biopolyesters bestaat uit polylactaten (PLA). Ze worden geproduceerd via chemische synthese uit melkzuur dat wordt gewonnen uit

  3. landbouwproducten zoals aardappelen, maïs, tarwe e.d., maar ze kunnen ook worden gemaakt van afvalproducten uit de voedingsmiddelenindustrie zoals melasse of wei.

  4. direct door bacteriën, gisten of planten geproduceerde biopolymeren. Dat zijn de polyhydroxyalkanoaten (PHA), waarvan polyhydroxybutyraat (PHB) in principe voor verpakkingen geschikt is.

  5. de synthetisch composteerbare polyesters die op basis van aardolie worden vervaardigd. PCL of poly(caprolacton) is daar een voorbeeld van. Ze zijn composteerbaar maar niet gemaakt van hernieuwbare grondstoffen.

 

Pack4Food speelt in op de vragen van de markt en helpt de link te leggen tussen de geproduceerde biomaterialen en de mogelijke gebruikstoepassingen voor levensmiddelen. Ongetwijfelt leidt dit tot vele innovaties in de nabije toekomst.

Bron: Emballages magazine www.emballagesmagazine.com en Pack4Food www.pack4food.be