Nanodeeltjes in voedselverpakking blokkeren UV-licht

Kleine deeltjes titaniumdioxide ingebed in een plastic verpakking kunnen voorkomen dat UV-licht de houdbaarheid van verpakkingsmateriaal én voedsel verkort.

Licht kan de kwaliteit van verschillende levensmiddelen beïnvloeden als een initiator van bepaalde reacties in levensmiddelen. Een voorbeeld van dergelijke reactie is de licht-geïnduceerde methionalvorming uit riboflavine in melk. Zowel UV-licht als zichtbaar licht kunnen dergelijke reacties veroorzaken, waarbij de belangrijkste golflengten zich situeren in het UV-gebied en in de lagere golflengten van het zichtbaar licht.

Naar blokkering van het UV-licht toe heeft DuPont minuscule deeltjes van titaniumdioxide ontwikkeld, die via een oppervlaktebehandeling absorberende eigenschappen ten opzichte van UV-licht verkrijgen. DuPont heeft de nanodeeltjes (Light Stabilizer 210) oorspronkelijk ontwikkeld voor gebruik in sportmaterialen en weefsels die langdurig zonlicht moeten kunnen doorstaan zonder vroegtijdig af te breken. Inmiddels is in de VS ook toelating aangevraagd voor toepassing als een additief in transparante plastic verpakkingen voor voedingsmiddelen.

Light Stabilizer 210 blokkeert twee keer zoveel UV-licht als vergelijkbare producten, stelt DuPont. Het UV-licht wordt door de deeltjes geabsorbeerd en omgezet in kleine hoeveelheden warmte die door het plastic snel kunnen worden afgevoerd. Sleutelfactor is dat de nanodeeltjes zorgen voor meer oppervlak om UV te absorberen.

Meer info kan u vinden op de website van het bedrijf.

Bron: FoodHolland en Pack4Food