Biosurfactanten voor de voedingsindustrie : méér dan bio ?

Door micro-organismen gesynthetiseerde oppervlakte-actieve stoffen worden momenteel voornamelijk gebruikt bij milieusaneringen. Naast hun milieuvriendelijkheid kenmerken ze zich door bijzondere functionaliteiten en vaak zelfs antimicrobiële activiteiten. Dit maakt dat biosurfactanten ook potentieel bieden voor de voedingsindustrie.

Biosurfactanten

Microbiële oppervlakte-actieve stoffen (of biosurfactanten) kunnen ingedeeld worden op basis van hun chemische samenstelling en hun microbiële oorsprong (zie Tabel 1). Men onderscheidt moleculen met een lage moleculaire massa die efficiënt de oppervlaktespanning verlagen, en moleculen met een hoge moleculaire massa die effectiever zijn in het stabiliseren van emulsies.

De meeste bio-oppervlakte-actieve stoffen zijn anionisch of neutraal. Ze zijn opgebouwd uit een hydrofobe staart die gebaseerd is op lange keten vetzuren of derivaten ervan, terwijl de hydrofiele kop gevormd kan worden door een koolhydraat, aminozuur, fosfaat, flavonoïde of cyclisch peptide.

 

In tal van levensmiddelensystemen dienen stabiele emulsies gevormd te worden. Hiervoor worden meestal amfifiele componenten als emulgatoren gebruikt. Als oppervlakte-actieve stoffen met een hydrofobe (niet-polaire) en een hydrofiele (polaire) groep adsorberen deze ter hoogte van olie/water of lucht/water interfasen wat emulsievorming en -stabilisatie bevordert.

Bio-oppervlakte-actieve stoffen, welke typisch door micro-organismen gesynthetiseerd worden, vormen een zeer diverse groep van moleculen (zie Tabel 1). Deze stoffen, biosurfactanten genoemd, bieden een alternatief voor chemische emulgatoren (zoals sulfonaten, carboxylaten en sulfaat esters) en kunnen op een groeiende interesse reken omwille van:

  • hun milieuvriendelijkheid (biodegradeerbaarheid)
  • hun lage toxiciteit
  • hun unieke structuren (en dus functionaliteiten)

Tot hiertoe werden deze biosurfactanten vooral toegepast bij milieusaneringen. Doch, ook in de voedingsindustrie zouden ze ondermeer ingezet kunnen worden als emulgatoren, schuimstabilisatoren en als anti-adhesive en antimicrobiële agentia.

Tabel 1 : Belangrijkste microbiële oppervlakte-actieve stoffen

Stof

Micro-organisme

Glycolipiden

 

Rhamnolipide

Pseudomonas aeruginosa

Trehalose lipide

Rhodococcus erithropolisArthobacter sp.

Sophorolipide

Candida bombicolaCandida apicola

Mannosylerythritol lipide

Candida antartica

Lipopeptiden

 

Surfactin/iturin/fengycin

Bacillus subtilis

Viscosin

Pseudomonas fluorescens

Lichenysin

Bacillus licheniformis

Serrawettin

Serratia marcescens

Fosfolipiden

 

Fosfolipide

Acinetobacter sp., Corynebacterium lepus

Flavolipiden

 

Flavolipide

Flavobacterium sp.

Vetzuren/neutrale lipiden

 

Corynomicolicinezuur

Corynebacterium insidibasseosum

Polymere surfactanten

 

Emulsan

Acinetobacter calcoaceticus

Alasan

Acinetobacter radioresistens

Liposan

Candida lipolytica

Lipomanan

Candida tropicalis

Bijzondere surfactanten

 

vesikels

Acinetobacter calcoaceticus

complete cellen

Cyanobacteria

 

In een artikel in Trends in ‘Food Science & Technology’ gaan Nitschke en Costa verder in op de eigenschappen van biosurfactanten.

Oppervlakte-activiteit

  • Rhamnolipiden en Surfactin zijn zeer sterke oppervlaktespanning verlagers
  • Biosurfactanten zijn over het algemeen efficiënter dan chemische surfactanten

Temperatuur, pH en ionische sterkte tolerantie

  • Biosurfactanten zijn werkzaam in brede temperatuur- en pH-domeinen
  • Biosurfactanten geproduceerd door extremofiele micro-organismen vertonen vaak extreme stabiliteit.

Biodegradeerbaarheid

  • Alle biosurfactanten zijn goed biodegradeerbaar

Toxiciteit

  • Weinig tot geen toxiciteit werd vastgesteld voor Rhamnolipiden, Trehalose lipiden, Sophorolipiden en Emulsan
  • Tot nog toe werden geen allergene effecten waargenomen

Emulsie vorming en breking

  • Sophorolipiden reduceren oppervlaktespanning maar zijn geen goede emulgatoren
  • Een aantal Lipopeptiden zijn beloftevolle emulgatoren
  • Polymere surfactanten zijn goede emulgatoren (bv. Emulsan voor olie/water emulsies)

Antimicrobiële activiteit

  • Antibacteriële, -fungale en –algen activiteiten werden gerapporteerd voor verschillende glycolipiden (Rhamnolipiden, Sophorolipiden, Mannosylerythritol lipide)
  • Het lipopeptide Iturin vertoont sterke antifungale eigenschappen

Concrete toepassingen van bio-oppervlakte-actieve stoffen in de voedingsindustrie zijn, omwille van hun hogere productiekost, vooralsnog schaars. Men verwacht echter dat men deze kosten in de nabije toekomst zal kunnen reduceren door agroindustriële afvalstromen (typisch koolhydraten en plantaardige oliën) als alternatieve substraten voor hun productie in de fermentatieprocessen te gaan gebruiken. Voorbeelden waar biosurfactanten potentieel tonen zijn volgens Nitschke en Costa:

  • in bakkerij- en roomijsformuleringen
  • in oliën en vetten voor bakken, braden en frituren
  • in food-grade reinigingsmiddelen
  • voor bioconditionering van oppervlakten en materialen (verhinderen van biofilmvorming)

Interessante links

Producenten

  • Producent Sophorolipiden: Ecover Belgium NV, Industrieweg 3, 2390 Malle
  • Producenten Rhamnolipiden: Jeneil Biosurfactant Company, LLC 400 N, Dekora Woods Blvd.,Saukville, WI 53080, USA en Iwata Chemical Co Ltd, Japan
  • Producent Surfactin: Wako Pure Chemical Industries GmbH, Nissanstrasse 2, D-41468 Neuss, Duitsland
  • Biologische reinigingsmiddelen voor voedingsindustrie: Practical Environmental Solutions, P.O. Box 12563,San Antonio, TX 78212, USA

Vlaamse onderzoeksinstellingen actief op het vlak van biosurfactanten

  • Laboratorium voor Industriële Microbiologie en Biokatalyse (UGent)
  • Departement Industriële Wetenschappen en Technologie (Hogeschool Antwerpen)

Patent

WO2004040984: Rhamnolipids in Bakery Products (Puratos NV),

Bron

Nitschke M., Costa S.G.V.A.O. (2007) Biosurfactants in food industry. Trends in Food Science & Technology 18, 252-259.

Reprints van dit artikel kunnen aangevraagd worden bij: M. Nitschke, verbonden aan het Embrapa Food Technology Research Centre, Rio de Janeiro, Brazil. (nitschke@ctaa.embrapa.br)