De opmars van de ‘slimme consument’ is een feit. En dat zal de voedingsindustrie geweten hebben. Om de waslijst aan consumentengrillen de baas te blijven, moeten voedingsbedrijven blijvend inzetten op heel wat parameters waaronder nieuwe technologieën.
De slimme consument
De opmars van de ‘slimme consument’ is een feit. En dat zal onder meer de voedingsindustrie geweten hebben. Verscheidene factoren zoals de economische crisis en een grotere beschikbaarheid aan informatie al dan niet via innovatieve technologieën, maken de consument steeds kritischer en gerichter in zijn koopgedrag. Het boodschappenlijstje van de gemiddelde huismoeder is zowaar getransformeerd van een eenvoudige opsomming van voedingsmiddelen en hoeveelheden naar een pleidooi voor duurzaamheid, kwaliteit, betaalbaarheid, evenwichtige ingrediënten en ga zo maar door.
Voedingsproducenten beginnen dan ook terecht te duizelen wanneer ze een blik werpen op de waslijst aan eisen. Maar zelfs al lijkt het niet evident te voldoen aan de grillen van de consument, het steeds minder voorspelbare koopgedrag behoudt toch enkele zekerheden. De vraag naar kwaliteit is er zo een van. En laat nu net dát een van de sterktes zijn van onze Vlaamse voedingsindustrie. Dus met een stevige brok positivisme én de juiste technologie kunnen bedrijven met opgeheven hoofd de toekomst tegemoet.
Continuïteit in kwaliteit
Kwaliteit is één, maar het constant houden ervan is een ander verhaal. Naast onder meer de microbiologische veiligheid en vermelde houdbaarheid die logischerwijze dienen gegarandeerd te worden, beschouwen consumenten de continuïteit van vele andere aspecten van kwaliteit ook als vanzelfsprekend. Zo zijn bij herhaalde aankopen o.a. een herkenbare smaak, geur, en textuur van belang.
Op vandaag trachten de meeste voedingsbedrijven aan al deze aspecten van kwaliteit tegemoet te komen door hun kwaliteitsparameters nauwlettend in de gaten te houden met steekproeven. Toch is deze werkwijze erg tijdrovend en glippen nog al te vaak niet conforme producten door de mazen van het net.
Was het nu AT-LINE, ON-LINE of IN-LINE?
Of ze nu at-line, on-line of in-line worden ingezet, overgewaaid uit de farmaceutische sector worden sensoren voor kwaliteitsmetingen steeds meer en meer gezien als waardevolle alternatieven voor de tijdrovende off-line testen in de voedingssector. Maar niet enkel het aspect tijdwinst scoort goed, sensoren laten ook toe op gelijk welk punt in het productieproces controles uit te voeren. Een meer gerichte en constante manier van kwaliteitsopvolging dus die daarenboven de productuitval tijdens processing vermindert.
Hoewel de échte ommezwaai naar sensoren voorlopig nog niet is gemaakt in de voedingsindustrie, zien we steeds meer projecten in deze context opduiken. Zo was het PicknPack project, gestart in oktober 2012, bij een van de eersten. In een van de werkpakketten van dit project rond automatisatie in de voedingsindustrie kijkt men onder andere ook naar het gebruik van sensoren voor kwaliteitsbepaling.
